her gece

• ilk olarak dun yok mu kitabi icinde yayimlanmis bir turgut uyar siiri.
  
  her gece yatağın yere yakın başucunda
  büyülü bir şey görüyordu sanki
  deniz dibi oynak akışkan
  eski bir kadının anısını çağrıştırıyor
  sonra görkemli çarşıları anımsatıyor
  yaşlı bir kadın elinden çıkmış
  tığ işi bir yatak örtüsünü yüzyıllık
  parlak ışıldayan bir duvar
  
  önce lambanın ışıması sandı
  ama değildi
  yanında yatan oydu bunu yaratan
  
  bilir misiniz aşk şiiri yazmaktan utanıyoruz artık
  ne kadar ayıp değil mi
  
  ama lambanın duvara öyle yansıması
  ne güzeldi
  aşkmış gibi