1 entry daha
  • daha çok goethe nin "aydınlık aydınlık hep ve daha fazla aydınlık" sözünü anımsatan kavram.

    insan ve akıl ilişkisi, bir dönemden sonra kovalayan ve kovalanan ın macerasına dönmüştür. zira nietzsche nin çıkış noktasında da, belli bir çember, ve demir çağı ndan, altın çağı na geri dönüş yok muydu?

    not: bu fikrimi şöyle desteklemek isterim; hristiyanlar, orta çağda hz. isa nın doğumunu altın çağın başlangıcı olarak görmüşler. yahudiler, sürekli bir kurtarıcı beklemişler (doğunun mistik ve toplumsal karakteristiği yüzünden belki de) islamiyet 'te ise bu yoktur. eşitlik ve tüm zamanlara gelmiş olma iddiası vardır.

    işte bilgeliğin insanlık tarihindeki dansı da böyle birşeydir. sene 2004 hala kovaladığımız şeydir akıl..
11 entry daha
hesabın var mı? giriş yap