robert falcon scott

• kaptan scott, parmakları donup kaskatı kesilen ellerinden kalem kayıp düşene kadar günlüğüne yazmayı sürdürdü. cesedinin yanında kendisinin ve ingiliz ırkının kahramanlığına tanıklık edecek bu sayfaları bulacakları umudu, bu insanüstü gayreti verdi ona. artık tamamen donmuş, titreyen parmaklarıyla şu son arzusunu da ekliyor:
  "bu günlüğü karıma gönderin!" ama sonradan, korkunç bir gerçeklikle "karım" sözcüğünü karalayıp yerine "dul karıma" diye yazıyor.
  (bkz: sternstunden der menschheit)