antonio gramsci

• ekonomi biliminin dünyadaki kaynakların sınırlılığını gözden kaçırdığını ve teoremde yer vermediğini dile getiren eko-sosyolog. serbest pazar ekonomisinin teoremlerinde firmanın, toplumun, devletin karı zararıyla ilgili her türlü değişken bulunmasına rağmen, dünyadaki kaynakların sonsuz olmaması durumu hiçbir teorinin içinde yer almamıştır. dünyadaki kaynakların sınırlı olması, şu an içinde yaşadığımız sistemin hiç bir zaman için pareto optimum olamayacağı anlamına gelebilir. lakin dünyadaki düzenden çok büyük bir çoğunluğun rahatsız olması ve bu düzenin hiç sorgulanmadan yoluna devam ediyor olması ortalıkta bişeylerin ters gittiğine işaret etmektedir. ekonomi insanın her zaman kendisi için en iyisini seçmeye çalışacağı (homo economicus) ve sistematik hatanın olmayacağını iddia ederek, serbest pazarda her zaman optimuma ulaşılacağı sonucuna varır. bir nevi kendi kendini doğrular. ekonomi dünya kaynaklarını şöyle algılar: demir,çelik, petrol, kereste, altın. fakat şu son 5 senede yavaş yavaş en değerli dünya kaynaklarının hava ve su olduğunu ve çok ucuza satıldığını (kirletildiğini) bütün dünya anlamaya başladı. sistem havayı kirletmenin satın alınabilecek bir hak olduğunu iddia ederek, kyoto protokolü gibi anlaşmalarla havayı kirletme hakkını ülkeler arasında bölüştürmeye çalışır. kirletilen denizler ve sulak alanlar için büyük cezalar ödenir ve böylelikle kirletme hakkı satın alınmış olur. dünyada bu düzen süregelirken, yeterince uzun vadeyi gören akademisyenler, dünyanın uzun vadede optimal bir noktaya varacak stratejiyi uygulamadığına dikkat çeker. gramsci de ekonomi teorisinde kızılderililerin bile rahatça görebildiği sistem bugına işaret eder: son ağaç kesildiğinde, son ırmak kirlendiğinde, son balık yakalandığında, paranın yenilemeyeceğini anlayacaksınız"
  (bkz: serbest piyasa ekonomisi)
  (bkz: küresel ısınma)
  (bkz: terminoloji yağmuru)