7 entry daha
  • zamaninda bir psikolog "ruh sagligi yerinde olan insanlarin en onemli ortak ozelliklerinden birisi kendileri hakkindaki degerlendirmelerinin iyimser olmasidir" demisti. bu acidan yaklasinca cok da normal gorunuyor bana insanlarin onemli bir kisminin kendisinin bir cok konuda ortalamanin ustunde oldugunu dusunmesi.

    oyle olmasa yasamak icin ya da birseyleri oldurmak icin cabalamanin ne anlami var ki? misal ben "ortalamanin ustunde bir matematikci" olma ihtimalime inanmasam ( dogru ya da yanlis) neden calisayim ki? benden anca siradan bir matematikci olur diye dusensem gider kadikoyde bir donerci acarim.
28 entry daha
hesabın var mı? giriş yap