şeref hanım

• "ey gönül yine gelen mâh-ı muharrem’dir amân,
  vakt-i mâtem, dem-i gâm, mevsim-i âh û efgân.
  
  başla feryâde değil sabr u tahammül zamanı,
  çâk çâk olmanın eyyâmıdır işte bu zaman.
  
  eğer erseydi bu eyyâm-ı elem encâma,
  yusuf’i anmaz idi hüzn ile pîr-i kenân.
  
  eser-i nâlem ile bencileyin dünyanın,
  yıkılıp her tarafı ben gibi olsun vîrân.
  
  yedi kat yerlere geçsin yine seyl-i eşkim,
  nara-i âhım ile nuh felek olsun lerzân.
  
  at gönül pîrehen-i gafleti baştan dinle,
  sana bir kıssa-i cân-sûz edeyim şerh û beyân.
  
  iki şehzade-i ‘uzmayı şehid eyledi âh,
  birleşip ehl-i fesâd ile yezîd ü mervân.
  
  zulm ile akibet ol hain-i bed sîretler,
  nettiler hani hasan hani hüseyn-i zîşân.
  
  suyu zehr etti birine, birine vermedi hiç,
  yanmasın mı bu hararet ile sabr u sâmân.
  
  onların emrine fermânber iken ins ü melek,
  da’vâyı hükm ü hilâfet nedir ey bî-iz’ân.
  
  hazreti fatıma’nın merdum-u çeşmânı’na sen,
  nice diktin çıkası gözlerini ey nâdân.
  
  cedlerinden de mi hiç eylemedin havf ü hirâs,
  acep ey kâfir bîdîn ü hayâ ü imân.
  
  kim eder âh ciğerkûşe-i peygambere kasd,
  t’an ederse yeri var sana beşikteki sübyân.
  
  kalmadı tâb ü tuvânım nice söylemeyim âh,
  bu kadar derd ü elem dilde olur mu pinhân.
  
  doğmasın mâh-ı siyâdetle sa’âdet güneş,
  ehli imana nice olmasın alem zindan.
  
  kerbelâ’da olan ahvali anıp leyl ü nehâr,
  demidir iki gözümden dökeyim yâş ile kân.
  
  nice olur öyle zevât ile adavet heyhat,
  birisinde yok imiş zerrece akl ü irfan.
  
  nice sundu yed-i murdârını şimr-i bî-âr,
  ah o gerdân idi busegâh-ı fahr-i cihân.
  
  allah allah ne cesaret ne fezâhat bunlar,
  geçti firavn ile nemrud’u bila şekk ü güman.
  
  sebep oldun bu kadar fitneye fikret a yezid,
  müntakimdir yanına kor mu cenâb-ı yezdân.
  
  ne kıyamet ne ukûbet kopacaktır başına,
  ruzi mahşerde kurulsun hele sabret divan.
  
  tutuşur âteş gayretle sizi gördükte,
  yeni baştan olur elbette cehennem suzân.
  
  bu gam-ı renciş u mihnetle habibullah’ın,
  yaktın ümmetlerinin canını var sen dâhi yan.
  
  ne kadar söylesem ey hâme tükenmez billah,
  mahşere bile benimle gidecek bu hicrân.
  
  gayrı yad etme yeter nâm-ı leimânı biraz,
  benim ahvalimi perîşânımı eyle ilân.
  
  mevc-i tûfân teessüf ile edip cûş ü hürûş,
  yazarım her sene bir mersiye giryân giryân.
  
  der-i eltâfınıza geldi şeref nâmında,
  arz-ı hâl etmeye bir aciz ü bîçâre hemân.
  
  bu siyah rûyi kerem-cûyi şefaathâhın,
  olmasın haline hayran arasat ü mîzân.
  
  bir fakîr ümmetiyim ceddinizin rûz-i ceza,
  ya hasan el medet ve ya huseyn el ihsan.
  
  mücrîm isem de şu düşmanlara karşı dilerim,
  sâye-i devletinizde bulayım emn ü emân."