hatay arkeoloji müzesi

• çocukluğumun bir kısmının geçtiği antakya'da defalarca gitmekten hiç bıkmadığım, mozaiklerinin önünde saatlerce hayaller kurduğum, güzel eserler barındıran müze. genelde ücretsiz girebiliyordum ama bir defasında kapısındaki görevli beni içeri almamıştı da çitler üzerinden asi nehri kenarındaki arka bahçesine , oradan da kırık bir camdan içeriye girmiştim. şimdi düşünüyorum ve çok kızıyorum ilkokul 5. sınıf öğrencisini giriş parası yok diye müzeye almayan o görevliye.
  yıllar sonra televizyonda müzenin en değerli eserlerinden iskenderin başının çalındığı haberini görünce şaşırmadım.
  (bkz: muze soymanın bakkal soymaktan kolay olmasi)