real gone

• hüzünlü ve tedbir olarak kilerinde deli gömlegi saklanan her eve lazim bir tom waits albümü.
  
  nihayet indirdim albümü ve diyebilirim ki tom waits severleri değişik sürprizler bekliyor. albüm, yer yer -az da olsa- bone machine ni anımsatsa da genel olarak tom waits yine garip, leziz ve ne olduğunu anlayamadığımız seslerin kayıtlarından yararlanmış. missisipi’de kaydedilen albüm, oranın havasından suyundan mıdır nedir çapaklı bluesa çok sağlam selamlar veriyor. ayrıca kolay dinlenebilen bir albüm değil. yani mule variations albümünün yalınlığı yok. şarkılar arasında diyalektik bir yapı var. bir sert, bir yumuşak.. eski dost marc ribot yine gitarı konuşturuyor. genel olarak larry taylor çalıyor bas gitarı ama les claypool’ın da çorbada tuzu var. ve davulda bir sürpriz: brain mantia'dan başka tom waits’in oğlu casey x’te perküsyonuyla albüme eşlik etmiş. albümün en sağlam parçası bence 2 no’lu track: “hoist that rag”. ve her tom waits albümünde olduğu gibi şahane bir yağmur şarkısı ıslatıyor her yanımızı: “make it rain”.. tom waits “real gone” ile bir kez daha gerçek müziğin notalarla alakalı olmadığına inandırıyor.