18 entry daha
  • çok sevdiğim bir tracy chapman klasiği.
    hüzünlü bir kaçış öyküsü, yenilgiye rağmen çekip gitmiş olmanın buruk hatırası.. kısa da olsa bi ana ait hissetmenin özlemi ve verdiği güç. yanlış da olsa gitme kararını vermiş olmak.. kaçmanın korkaklık olmaması... sonuçları mutluluğu getirmeyecek olsa da... ve sonradan hatırlamak işte, o kaçış anını.. sonuçları öğrenilmişken yılların sonrasında. o kaçış anına aitliğini hatırlaması insanın... belki de hayat boyu en mutlu olduğu anlardır insanın hayatından kaçarken yaşadıkları, hızla giden bir arabada, sonuçları düşünmeden, korkusuzca.. geride kalan sadece anısı olur yenik ömründen gerilere dönüp bakınca..
    belki de sadece 'o insan'laki kaçış anları kalacak bizden, bir gün yenilgimizden gerilere baktığımızda... en azından ait olmuş olmayı hissetmiş olmakla avunacağız ne kadar avunulabilirse...
76 entry daha
hesabın var mı? giriş yap