saçı

• saçı kelimesi tamamen türkce kökenli olup bütün türk topluluklarının ortak kullandığı bir terimdir. bu terim proto-türklerden çularda "saçığ" , orta vasya türklerinde "saçuv / çaçılama" veya "saçılga / çaçılga" ve moğoıllarda "saçu" şeklinde söylenirdi. bunun anlamı ise "saçılmaktan saçı (saçılan, bir inanç gereği sunulan nesne, adak) saçı saçmak, adak sunmak" idi ki, ifade ettiği bu manayı türk topluluklarının sürdüre geldiği sosyal, ekonomik ve dini hayat tarzından almıştı. nitekim atlı göçebe türk topluluklarında süt-kımız-yağ, çiftçi türk topluluklarında buğday-darı-şarap, tüccar türk topluluklarında para ve mücehver saçı olarak kullanıldı.
  
  eski türkler tanır ve ata ruhlarının rızasını almak, onları memnun etmek ve isteklerini kabul ettirmek için kurban kesip saçı saçarlardı. tanır ve ata ruhları adına kurban kemekte bir tür saçı idi. orta asya türklerinden çular, ilk aş pişiren al giymiş bir güzel kadın olarak düşündükleri oıcak tanrıçasına kurban ve saçı ile "tökük" (içki dökme) şeklinde hediyeler sunalardı.