kitap
-
yazmak ve okumak arasındaki köprü gibi sanki.
"kitap en iyi arkadaştır" derler, herkes duymuştur bunu. oysa kitap yalnızlaştırır insanı, kitap okumasaydım, ne işim vardı burada, mahallede akşama kadar sokakta şark kurnazlığının inceliklerini öğrenen çocuklar, serseri dediğimiz eli kitap görmemiş adamlar, şimdi hayatı yaşıyorlar, biz ucundan iki satır okumaya başladık diye, hayatı ırgalamaktan, hayatı yaşamaya vakit bulamıyoruz.
'oku'yla başla'ymış, oku bir başlangıç değil kâmil, cehennem lan bu coğrafyada bir şey okumak.
yazmak hele. fenafillah bekaillah.
peki köprü? "3. köprü, 5. köprülü, vardı ya lan hani şu köprüyü yapan hükümet."
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap