onism

• dünya'da ne kadar az şeyi tecrübe edeceğinizin farkındalığıdır.
  
  işte buradasın. başta kaybolmuştun, fakat sonra kendin için dünyanın bir haritasını karalamaya, hayatının dış hatlarını çizmeye başladın. ve tıpkı ilk kaşifler gibi, er ya da geç haritadaki boş alanlarla mücadele etmek zorundasın; şuana dek hiç yaşamadığın deneyimlerle. bir tarafın, orada ne olduğunu öğrenmek için hala can atıyor. nihayetinde bu sorular kendi ağırlıklarını yaratırlar ve gündelik hayatında belirli belirsiz görünmeye başlarlar. tek bir adım atmak için kapatmak zorunda olduğunuz milyarlarca kapı, şimdiye dek hiç yapmadığınız ve yapmaya bile yaklaşmayacağınız bütün şeyler, göze alınmış ya da alınmamış bütün riskler, bilet almadığınız bütün uçak seferleri, sadece üzerine hayaller kurabileceğiniz uzaklıkta yanmakta olan gördüğünüz ışıklar. güçlükle kaçındığınız bütün alternatif geçmişler, kafanızın içinde uykuda olan bütün fanteziler; şuanda bulunmakta olduğunuz yerde olmak için vaz geçtiğiniz her şey; yanlış şekilde var edilen sorular cevaplanamaz durumdadır. evrenin ne kadar küçük bir kısmını gerçekten gördüğümüz ilginçtir. tek bir bedene, tek bir mekana ve tek bir zamana sıkışıp kalmışken, olup bitene ayak uydurabilmek için kaç tane varsayım yaratmamız gerektiği ilginçtir. hayatın bu denli büyük bir kısmının geri planda yer edindiğini açıklayabilmek için icat ettiğimiz kaç tane bahanenin olduğunu görmek ilginçtir. her hangi birimizin böylesi ilginç bir dünyada kendini evindeymiş gibi hissetmesi ilginçtir.
  
  haritaların bilmediğimiz yerlerine canavarlar karalarız; çünkü varlıklarını huzur verici buluruz. onlar uçurumun kenarında beklemektedirler; ve bizleri önümüze bakmaya zorlamaktadırlar ki bilinen dünyada huzurlu şekilde yaşayalım. en azından bir süreliğine.
  
  fakat birileri ölüm döşeğinizdeyken size sorsaydı -burada, dünyada yaşamak nasıl bir şeydi? diye, belki de verilebilecek en dürüst yanıt:
  
  -ben, bilmiyorum. bir kerede geçip gittim, fakat hiç gerçekten orada olmadım.
  
  olurdu.
  
  kaynak