onaylanma ihtiyacı

• yaklaşık 1 sene önce bu ihtiyaca deli gibi aç olduğumu fark ettim ve büyük oranda sıyrıldım. bunu bir başarı olarak görebiliriz herhalde di mi?!
  
  meğer bu ihtiyacın itilimiyle hep onaylanacağım, kabul göreceğim, yadırganıp yargılanmayacağım ortamlar yaratıyormuşum kendime ve nolursa olsun orada bir şekilde duruyormuşum.
  bu ihtiyaç sarıp sarmalamış beni.
  
  çok uzun süreler kendimi "yanlış" ve "hatalı-sorunlu" gördüğüm ve buna inandığım, bunun sonrasında da "ben buyum ve yanlış değilim" düşüncesine geçiş yaptığım için sürekli bunu destekleme ihtiyacı hissediyormuşum.
  şimdi ise kendi kendimi onaylamayı tercih ediyorum. bir ihtiyaç insanı nerelere götürüyor, tahmin edemezsiniz..
  
  hem artık anladın mı değil, anlatabildim mi diyorum. eheh.