evanescence

• -niye dinliyosun şu dandik grubu?
  +neey dandik mi?! evanescence mükemmel bi' gruptur bi' kere...
  -amaan ilerde dinlemezsin, adını bile unutursun.
  +ne münasebet hayatım boyunca dinliycem...
  
  alnımda ergenlikten bi' çelenk, kulakta walkman ayıla bayıla kasete çektiğim fallen albümünü dinliyorum. müzik dükkanlarına gidip listeli karışık kaset siparişi verdiğimiz ya da profesör doktor modunda kılı kırk yararak evdeki müzik setinde kendimiz çektiğimiz, evde bi' ses olunca ''kestikkk!! ses yapmaz mısın lütfen kaset çekiyorum!'' diyip agresif yönetmen triplerine girdiğimiz günler... okuldan eve dönünce bi' nevi resmi yayınımız olan dream tv'yi açıyor, sevdiğimiz şarkı çıkınca yer çekimini keşfeden newton sevinciyle arkadaşımızı çaldırıyoruz. tabii efenim telefonlar o zaman yeni yeni yayılıyor, bi' çaldırma akımına tutulmuşuz. şimdi düşününce olağanüstü zırtapozluk elbette ama ergenlik ferman dinlemez, dostlar. bi' de anayasamız var: blue jean dergisi; posterleri için edilen kavgalar, odayı onlarla süsleyince yaşanan muharebe duyguları... lise sıralarına ingilizce şarkı sözlerini, grup amblemlerini nakış gibi işlediğimiz yıllar... kısacası: karanlık geçmişimiz.^*
  
  yuutuup'ta şimdi evanescence'ye denk geldim de ergenliğim gözümün önünden film şeridi gibi geçti; 10 sene olmuş lan. 10 sene!
  yukarıdaki diyalogda görüldüğü gibi grubu anam bacım gibi savunmama rağmen, o zamanlardan sonra bi' daha dinlemedim fekat bir şarkısıyla 10 sene öncesine flashback yaptırmayı başardı.
  bir neslin milli marşı olmuş sanırım albümleri. amy lee'nin askerleyiz! gdskgdsdh