uzun ince bir yoldayım

• sanatsal anlamda yorum, bir eserin estetik bir yenilikle , içerdiği manaları açıp genişletecek duyarlılıkla sunulmasıdır . yorumlanan eser kendi türünde önemsenecek ve değişmez derecede örnek olarak görülen bir sanat eseri ise yorumcunun sorumluluğu o oranda artmaktadır. yorumcu ilk cümlede anılan niteliği bulup bulmadığından emin olmalıdır.
  
  kanımca tarkan tevetoğlu sözkonusu sorumluluk bilincinden yoksun olarak ve her nasılsa bulunduğu konumun ona bu hakkı verdiğini düşünerek, anadolu insanının yaşama bakışını dile getiren bir simge haline gelmiş ünlü deyişi, şahsi propogandasına ve konser programının tanıtımına fon olarak kullanmıştır. sergilediği aşırı özgüven, o raddeye varmış ki, toplumsal bir değer olarak kendisini aşık veysel'in üzerinde gördüğüne neredeyse emin olacağım. bir şekilde eserin tanıtılmasına katkıda bulunduğunu düşünüyor bile olabilir. oysa tarihe ve topluma mal olmuş bir esere yaklaşımında çok daha özenli olması beklenirdi.
  (bkz: etki alanının ilgi alanından geniş olması)
  (bkz: zamanının ötesinde entry'leri/@andrew)