deniz kızı

• bir orhan veli şiiri
  
  deniz kızı
  
  denizden yeni mi çıkmıştı, neydi;
  saçları, dudakları
  deniz koktu sabaha kadar;
  yükselip alçalan göğsü deniz gibiydi.
  
  yoksuldu, biliyorum
  -ama boyna da yoksulluk sözü edilmez ya-
  kulağımın dibinde, yavaş yavaş,
  aşk türküleri söyledi.
  
  neler görmüş, neler öğrenmişti kim bilir.
  denizle boğaz boğaza geçen hayatında!
  ağ yamamak, ağ atmak, ağ toplamak,
  olta yapmak, yem çıkarmak, kayık temizlemek...
  dikenli balıkları hatırlatmak için
  elleri ellerime değdi.
  
  o gece gördüm, onun gözlerinde gördüm;
  gün ne güzel doğarmış meğer açık denizde!
  onun saçları öğretti bana dalgayı;
  çalkalandım durdum rüyalar içinde.