kadınlar da savaşı yitirdi

• elimde scripti olsa da bazı cümleleri kenara yazsaydım diye diye izlediğim oyun. çok hoşuma gitti. savaşın brutalliğini savaşı göstermeden gösterebilmek zor olsa gerek, ama olmuş. harika olmuş. savaşa dair olan her oyun hoşuma gidiyor sanırım.
  
  ismi neden kadınlar da savaşı kaybetti değil de, yitirdi, onu anlamadım. yitirmenin bir kazananı yok aslında, kaybedenin var. belki bununla ilişkilidir bilemiyorum. ya da yalnızca çevirmenin rızası.
  
  --- spoiler ---
  
  ikinci dünya savaşı bitiyor belki evet ama kadınlar hala bir savaş veriyordu. kadının, ölen kocası için bize ihanet ettiler, bizi böyle bi dünyaya bırakıp gittiler diyerek suçlamasına hak vermemek elde değil. çünkü kadınların verdiği savaşta ölmek yok, aşağılanmak var, ömrünün sonuna kadar istemediğin biri gibi yaşamaya zorlanmak var.
  
  beni en çok etkileyen şeyse "şerefli" ya da "şerefsiz" sorusuna maruz kalmaktı. askerlerle birlikte olmaya zorlanan kadın mı toplumdan dışlanmalı yoksa ona bunu yapmaya mahkum bırakan insanlar mı? aslında toplum için en namussuz diye atfedilen işi yapan kadının ne kadar namuslu ve temiz olduğunu görüyorsun. kirlenmek diyor ama değil, başkalarının kirlerini temizliyor aslında o kadın.
  
  ve andre karakteri. bayıldım. oyuncunun hayli karizmatik oluşunu bir kenara bırakarak konuşuyorum. utançtan bahsediyor adam. yaptıklarımdan utanıyorum diyor ve beni en iyi anlayan sen olabilirsin diye yanına geldim diyor. benim kadar aşağıda hissediyor olmalısın sen de diyor. bunu bi askerin farkında olması ne erdem ama. savaşın bir parçası olmayı orospulukla eş değer tutması harikaydı ya, harika.
  
  her yanıyla çok acıklı bir oyundu ama ölen çocuğunu her gece rüyalarında çocuk olarak gören annenin haykırışları en çok acıttı içimi.
  --- spoiler ---
  
  kısaca, bence görülmesi gereken bi oyun, öğrenilmesi gereken çok şey var.