epicus doomicus metallicus
-
ağır atmosferik, süpersonik über bir albüm.
bu albümden sonra candlemass çok başka diyarlara yelken açmıştır kanımca. messiah marcolin'e sonsuz saygı ve sevgi beslesem de, bu albüm ve johan langquist'in vokali bambaşka arkadaş. under the oak'ın gaz açılışı, demons gate'in aksak ritmi ve yarmış solosu&vokalleri, solitude'un verdiği duygular... anlatılmaz yaşanır bir albümdür bu. onlarca yıldır halen ilk günkü dinlediğim zevkle dinlediğim belki tek albüm.
en harbi doom albüm. taş gibi, mermer gibi albüm.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap