comalies

• italyan grup lacuna coil’in 3. albümü. güzel vokalist cristina scabbia’nın son derece seksi ve aşık edici vokalleriyle (angel’s punishment parçasında akıl alıyor... bir insan bu kadar mı güzel “destruction” ve “war” diyebilir?) süslü albümde, erkek vokalist andrea ferro’nun back vokalleri de albümdeki çeşitliliği arttırıyor. 6 kişiden oluşan lacuna coil’in, 2002 çıkışlı bu albümünde “tight rope”, “the prophet said” gibi son derece başarılı parçalar yer alıyor.
  paradise lost ve yer yer de son dönem katatonia etkilerinin hissedildiği albümde, vokalist cristina’nın sesi kimi zaman anneke van giersbergen’i, kimi zaman da amy lee’yi andırıyor. ancak tabii ki taklit anlamında değil.
  goth rock olarak tanımlanabilecek bir müzik yapan grubun, az da olsa brutal vokal kullanması, müziğini oldukça renklendirir kanısındayım. zaten bu olay, andrea ferro tarafından az da olsa brutale yakın vokal kullanılan “angel’s punishment” parçasında da görülüyor. brutal vokal üzerine kadın vokaller her zaman çok güzel durmuştur. dark tranquillity’de gördüğümüz gibi.
  sonuç olarak, kolay dinlenen ve icra edilen bir müzik yapıyor olsa da, lacuna coil kendi tarzı içinde oldukça başarılı bir albüm yaratmış.
  italya deyince, müzikal anlamda aklıma ilk olarak “novembre” gelse de, lacuna coil’in “comalies”’i de; duygusal ve agresif bölümlerin iç içe geçtiği, bazı parçalarda double bass davullarla müziğin daha enerjik hale geldiği, sade kapak tasarımının da genel albüm havasını yansıttığı, sıkmadan uzun süre dinlenebilecek iyi bir albüm.