guy pratt

• teknik olarak iyi bir bass guitarist olabilir ancak pink floyd ve david gilmour konserlerinde sahnedeki acayip hareketleri yüzünden kendisine bir türlü ısınamadım. tip olarak kesinlikle silik ve o haliyle roger waters'ın karizmasının kendinde var olduğunu falan düşünüyor sanırım. çünkü sahnedeki görevinin waters'ın yokluğunu doldurmanın değil; sadece waters'tan oluşan bass yokluğunu kapatmak olduğu sıklıkla unuttuğunu düşünüyorum. çünkü geride durmayı hiç bilmiyor. bu kadar silik bir karakterin de öne çıkmaya çalışması eğrelti duruyor.
  
  zaman zaman roger waters'ın bass tonunu kasıtlı olarak tutturmaması da eleştirilecek bir yön. çünkü david gilmour gibi parçaların gitar sololarındaki değişik varyasyonlar haricinde, orijinal kayıtlarını seyirciye birebir sunmak isteyen yapısına ters düşüyor. tahminimce sırf bu yüzden, guy pratt 90'larda tonu daha iyi tutturabilmek için birazcık pena kullanmaya başladı. waters sonrasındaki dönemde de bu kadar çok tutulmasında, rick wright'ın kızıyla evlenmiş olmasının şüphesiz önemli bir payı var. sonuçta gilmour gibi nazik bir adamın, wright'a dönüp damadın artık bizimle çalmasın demek isteyeceğini pek sanmıyorum.