abdurrahim boynukalın

• yeni şafak gazetesi yazarı, üniversite yıllarında tanıdığım, neşeli, keyifli ve sıcak bir arkadaştır. politik bir muhabbetimiz olmadığından yıllar sonra milat ve yeni şafak gibi gazetelerde yazdığını gördüğümde şaşırmıştım. sanki oralarda yazıyorsan tatlış bir insan olamazmışsın gibi. bence o hariç yine de pek değiller ama... politik olarak çok başka çemberlerin içindeyiz, ben feministim, deistim ve özgürlükçü demokratım^* ama politic-free olarak çok yakından tanımasam da bende hep iyi hisler uyandırmış biridir. evlenmiş de sanırım. mutluluklar dilerim kendisine.
  
  edit:
  
  genç olmanın en güzel tarafı nedir biliyor musunuz? suçu hep başkalarına atabilirsiniz. bize böylesine berbat bir dünya bıraktıkları için, gözlerini hırs bürümüş, sevgisiz, duyarsız ve sinirli oldukları için büyüklerinize kızabilirsiniz. gençler olarak artık daha iyisini yapacağınızı, duyarlı, sevgi dolu, hevesli ve umutlu olduğunuzu iddia edebilirsiniz.
  
  benim tanıdığım abdurrahim 19 yaşında, yün ceketiyle kantinde oturan, hoş sohbet bir adamdı. meclise girdiğini duyduğumda sevinmiştim. evet asla ve asla desteklemeyeceğim bir ideolojidendi ama gençti işte. ve biz gençler
  asla büyüklerimiz gibi değildik. daha akıllı, daha sevecen, daha hoşgörülü ve daha uzlaşmacıydık. büyüyünce onlar gibi olmayacaktık. bu sefer biz onlara öğretecektik.
  
  milletvekili olduğunu öğrendiğimde onu tebrik etmiş ve başarılar dilemiştim. o da aman ha bozulursam uyarın demişti. ben dün televizyondaki adamı gördüğümde yün ceketli, güleryüzlü o delikanlıyı hatırlayamadım sevgili abdurrahim... sivas katliamının o barbarlarını gördüm manasız nefreti, sınırsız öfkesi ve tükenmez hırsıyla. böylece artık biz de büyüdük ve kirlendi dünya. yazık oldu.