martin brest

• geçenlerde hanım ve çocuklarla fethiye'de mobilya bakıyoruz, mobilya dükkanının sahibini gözüm bir yerden ısırır oldu. yanına yaklaştım, "siz yönetmen martin brest değil misiniz?" dedim.
  
  tanımama şaşırmıştı, evet benim, buyur otur çayımı iç dedi.
  
  oturduk ve ben hemen dayanamayarak konuya girdim:
  
  "siz dedim, 1984 yılında eddie murphy'yi uluslararası yıldız yapan beverly hills cop ile çıkış yaptınız,
  
  4 yıl sonra midnight run isminde tertemiz bir film çektiniz ki hala değerinin altında ilgi gören filmlerdendir, klasiktir.
  
  ondan 4 yıl sonra scent of a womanile tarihi bi iş yaptınız, pek önemli bulmayabilirsiniz ama al pacino'nun kariyerindeki ilk oscar'ı almasını sağladınız.
  
  ondan 5 yıl sonra yine vasat üstü denebilecek, stil sahibi bir film olan meet joe black'i kotardınız.
  
  böyle 4-5 yılda bir dört başı mamur filmler yapan eli yüzü düzgün bir yönetmendiniz, en son 2003'te gigli isimli, çığu kişinin facia bulduğu bi film yaptınız ve akabinde 11 yıldır sesiniz çıkmadı, sonra noldu?" dedim.
  
  ne olduysa 2003 yılındaki gigli'de oldu zaten dedi. başrol oyuncuları pop yıldızı gibi tipler olunca, yapımcılar filmin orasına burasına karıştılar, sahneleri attırıp yenilerini çektirdiler, filmi mundar ettiler, beni de sinemadan soğuttular. artık burda mobilyacılıkla uğraşıyorum, eşe dosta iskonto yaparak geçimimi sağlıyorum, arada tapeleri dinleyip hükümete filan saydırıyorum, böyle mutlu mesut geçiniyorum diye de ekledi.
  
  - peki neden fethiye'yi seçtiniz? diye sordum.
  
  - bilmem, senin aklına ilk orası geldi herhalde dedi.
  
  bu cevap üzerine bir köşeli koltuk takımı alarak sessizce dükkandan ayrıldım. ancak yine de martin brest gibi, daha nice nitelikli filmler çekebilecek bir yönetmenin, gigli gibi bir filmin yapımcıları sayesinde kariyerinin bitme noktasına gelmesine üzüldüm. bir gün geri dönüş yapar umarım.