emrah

• oğlunun canlı yayında yaptığı açıklamalara cevap vermeye, canlı yayına telefonla bağlanmaya tenezzül etmeyen, avukatı aracılığıyla "ben oğluma bugüne kadar şu kadar lira harcadım" diye kendini savunan biyolojik baba.
  
  oğlu bir baklavacıda 800 lira maaşla garsonluk yapıyor, gerçi gün itibariyle basında çıkan haberler yüzünden işten ayrılmış, babanın umurunda değil. çocuk zaten küçüklüğünden beri travma yaşamış. dna testi için hastanelerde kan vererek hırpalanmış, reddedilmiş. günahtır be.
  
  çocuğa harcanan paralar fedakarlık gibi gösterilemez. ben tüm züğürtlüğüme rağmen oturup hesap yapsam, oğluma ciddi bir miktar para harcamışımdır. her ana baba harcar. buna mecburuz kardeşim. o çocuk bize "ben dünyaya gelmek istiyorum. arz ve talep ederim" diye dilekçe yazmadı.
  
  çocuklar böyle mahvoluyor işte. bu mahvetmeye kendimi de katıyorum. çocuğuma endirekt de olsa zararım olduğuna inanıyorum. ben maddi olarak kendime yetemeyen, panik ataklı delinin biriyken, çocuk sahibi oldum. her ne kadar yansıtmak istemesem de, çocuğum bu kaygılardan nasibini aldı. keşke anne ve baba olmak isteyenler, psikolojik testten geçseler.
  
  bir anne veya babanın, çocuğuna maddi ya da manevi olarak destek olmamasının hiçbir mazereti olamaz. bunun haklı tarafı yoktur. çocuğunu notere götürüp de "babamdan hiçbir şey istemeyeceğim" diye feragatname imzalatmanın çocuğa verdiği manevi zararı trilyonlar karşılayamaz.
  
  insan hayatında maddi zararlar bir şekilde ödenebilir ama manevi zararları ödemenin mümkünatı çok azdır. kırılan kırılmıştır, güven gitmiştir. parayı bir yerden bulur, şak diye verirsin belki ama o kırgınlığı gidermeye, güven sağlamaya en azından yıllar gerekir, aslında ömür bile yetmez.