thessaloniki

• selanik, bir elmanın yarısı gibi. tarihinde türk kokusu, türk izi var.
  güzel bir sonbahar gününde gördüm kendisini, sanki çok eskiden tanıyan iki dost gibi geldik birbirimize, sıcacık. bu kadar mı benzeriz, bu kadar mı aynıyız diye geçirdim içimden. farkımız ne desen inan sayamam; belki 2-3 yok yok o kadar bile değil, biz çok aynıyız, 2-3 diyen halt etmiş. içimden hep türkçe konuşmak geldi nedense, öyle hissettim, anladı beni taşlar, topraklar, süzdü beni bulutlar, kutsadı yağmur, dinledi beni kuşlar, balıklar, duydu insanlar, gördüler ve baktılar. dediler ki müzik aynı, dans aynı, deniz aynı, yemekler aynı, içkiler aynı, dediler biz aynıyız, hepimiz aynı toprağın insanlarıyız, aynı denizde yunduk anlarız birbirimizi, hoş geldiniz, sefalar getirdiniz, iyi ki geldiniz...
  tekrar gelmek ve görüşmek umuduyla hoşça kal dedim, yine geleceğim selanik sana, bekle dedim.
  şimdi bekliyor bizi, biliyorum...