sygdommen til döden

• ilk bölüme göre genel bir yorum yapacak olursak her şey bir şekilde umutsuzluğa bağlanıyor. kendi olmayı istemeyi de kendi olmayı istememeyi de umutsuzluk kavramı içinde tanımlarken, tanrı karşısında günah işlememeyi kendi olmayı isteyerek kendini tanrı'ya bırakmak olarak değerlendiriyor. tekrarlarla tanımlar bir şekilde iç içe girdiği için umutsuz olmamak imkansız gibi görünüyor. burada bize kitaptan kendi umutsuzluğumuzu seçip almak kalıyor. kierkegaard'un okuduğum ilk kitabı olduğu için çeviri için net bir yorum yapabilmem mümkün değil fakat çeviride bir sıkıntı olduğu kendini hissettiriyor. ya da benim gibi umutla başlayacak olduğunuz ilk kierkegaard kitabıysa geçici bir hayal kırıklığına uğrama ihtimaliniz de var. sonuç olarak burada sormamız gereken tek bir felsefi soru kalıyor. camus'ye hak vermemek elde değil.