nattvardsgasterna

• bergman'ın diğer filmlerinden oldukça kısa olan (80 dakika) bir film. daha çok bir serinin ortanca filmi gibi duruyor. filmin bitişide alıcılarımızın ayarlarıyla oynamamıza vesile olabiliyor ama yanlış alarm oldugunu sonra anlıyorsunuz. kendi inancını karısıyla beraber kurdugu aşkı tanrılaştırmasıyla yürütüp, tanrının herkesi sevdigine inanan ama kendisini daha fazla gözettigini uman/dileyen naif bir rahipken, karısının ölümüyle bu inancı sarsılan karakterimiz, zamanin geçip genel silüetin değişmedigi habitatını sorgularken içini kemiren bu boşluk duygusu, aynı paralel hayatlardan kesitlerin kendisiyle etkileşiminin sonuçlarına katlanamayacak kadar varoluşa güvensiz bir sıradanlık. sıradan bir bergman filmi olmasının yanında "ohh god, why have you deserted me ?" diye dellenmek prim yapmıyormuş onu görüyoruz. genel formüllerin işlemedigi dünyamizin güzel insanlari; etmeyelim, eylemeyelim diyede sonlanmıyor film dogrusu.