aynı adam

• sanki bir komünist epik ..
  
  şiirin ortalarında '' yürürüm hüzün ve ağrılar çarelenir / dağların esmer ve yaban telaşından kurtula diye torna tezgahlarında demir '' diyor ya; işte demir madeni toprağın altından çıkarılıp işleniyor bir zaman. sonra şair yürüdükçe, zaman da şiirin ve şairin içine işliyor ve demir hurdaya dönüşürken zamanla, şair de hurdahaş oluyor: '' hurdahaş bir sancıyla geçiyorum badem çiçekleri altından '' dediği esnada..o hurda, demirin hurdasıdır. zaman yine şiirin içinde varlığıyla göz dolduruyor - onun için gözlerdeki nemlilik.