itiraflarım

• tolstoyun iç bunaltan sürekli arayışını ve varlık sebebini sorgulayışını ele alan kitabı. okurken insanı derin bunalımlara sürüklüyor. bir insanın ömrünün gerçeklik peşinde koşması ve hayatından lezzet almadan hergün intiharı düşünerek yaşaması çok acı olmalı. bu romanını ele alıp tolstoyun müslüman olarak öldüğünü öne sürenler var ama bana biraz uzak geliyor.
  
  yalnız kitabı okurkenki farkettiğim en önemli detay bediüzzeman said nursinin 8. sözü yazarken tolstoydan alıntı yaptığını farketmek oldu (çölde yolunu kaybeden ve kuyuya düşen seyyah hikayesi). tolstoyun derinlik sahibi dünya yaşantısında eşine ve çocuklarına yaşattığı mutsuzluk bu bilgeliği elde etmek ve hayatını zehir etmek uğruna değermi bence değmez nazarımda yalnızca yazarlığı değerli şahsiyet.