eyüp sultan türbesi

• babaannem hayatteyken buraya yılda bir kez uğramak bir nevi aile ritüelimizdi. babaannem, amcam, babam, yengem, annem, kuzenler, kardeşim; yengem rahmetli olunca amcamla kuzenler gruptan ayrıldı. babaannem vefat edince gitmez olduk, zaten o diretirdi hep gidelim diye. ben mezar taşlarını, süslü yapıları, avludaki büyük ağaçları severdim; keşke babaannem yaşasaydı da yine tuttursaydı eyüp'e gidelim diye. babaannemle en güzel fotoğrafımız orayı bir ziyaretimizden; bir elinde ufak ve çiroz ben, bir elinde kardeşim, tatlı tatlı gülümsüyor.