la grande bellezza
-
louis-ferdinand celine'nin gecenin sonuna yoluculuk kitabindan bir bolumle acilan film toni servillo jep karakterinin kelimenin tam anlamiyla gecenin sonuna yolculugunu anlatiyor. 50 yil sonra gelen dolce vita havasi estiren filmin cannes'dan eli bos donmesi sasirtici olabilir; ozellikle toni servillo'nun oyunculugu - her zaman ki gibi - mukemmel. filmin en rahatsiz edici kismi surekli bir yerlerden yukselen martini gunesi.
filmi sinema salonunun yarisindan cogunu olusturan"jep"lerle izlemek ayri bir keyifti. her ne kadar dibine kadar bir roma gercegi olsa da filmde kullanilan agir roma diyalekti - en azindan benim icin - filmin bazi diyaloglarini anlasilmaz kilmistir.
edit: cannes oldu bitti tabi
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap