eflatun cem güney

• şahane bir isme sahip masal ve hikâye yazarı. ortaokulda türkçe kitabında bi hikayesi vardı, nedense aklıma kazınmış. osmanlı'nın son yılları, iki kadın bi evde sohbet ediyorlar. biri diğerini ısrarla misafirliğe çağırıyor. "çocukları, beyini al, illa gel" diyor. "hem ramazan da gelecek, direklerarası'na gideriz" diye eğlenceleri övüyor falan. öteki bi süre sonra bunca ısrara dayanamayıp "tamam geliriz" diyor. bu sefer başta ısrarla davet eden kadın, onu yavaş yavaş gelme fikrinden vazgeçirmek için çalışmaya başlıyor. "aslında o kadar da iyi değil bizim oradaki etkinlikler, bizim ev de küçük, bilmem rahat edebilir misiniz" falan diyerek.
  keşke hikâyenin adını bilen olsa da tekrar bulup okusam, neden bu kadar aklımda kaldığını çözmeye çalışsam.