gülme komşuna gelir başına

• 2005 yılında kombosu ^* başıma gelmiş hadisedir, şöyle ki;
  
  bir kış günü en yakın arkadaşımla, finallere yetişmek için mecidiyeköy sokaklarında koşturuyorduk. maalesef ki istanbul'un en soğuk kışlarından biri denk gelmişti (daha sonra kar yüzünden sınavın iptal olduğunu öğrenecektik) ve öğlen saatleri olmasına rağmen havada ipi vardı. kaldırımlar buz pisti olmuştu.
  
  neyse otobüs duraklarına yaklaşırken düşmeyelim diye kol-kola girmiştik dostumla. önümüzde de bir teyze yalpalayarak yürüyordu buzun üstünde.
  
  - önümüzdeki teyzenin önce bir ayağı kaydı, sonra diğeri ve yere kapaklandı kadıncağız.
  - arkadaşım başladı gülmeye. ama 2-3 saniye geçmişti ki gülüşünden, oda yerde buldu kendini.
  - ben "oh olsun güler misin başkalarına!" der gibi bakarken koyverdim kahkahayı. ne yazık ki 2-3 sn sonrasında bende buzla yeksan oldum.
  
  (bkz: bu da böyle bir anımdır)