straw dogs

• piyasaya ciktigi 1971 yilinda bir baska klasik the clockwork orange ile birlikte, sinemada siddet mevzusunun masaya yatirilmasina neden olmus, olabildigince "erkek" bir sam peckinpah klasigi. ozellikle son 40 dakikasi, seyredeni gerim gerim gerer, 90'larin ironisi bulasmamis ekran siddetinin en yalin, belki de en sairane hallerine tanik olursunuz, tuyler diken diken olur. bununla kalsa iyi, bir de matematikcinin karisi uzerinden sam peckinpah adeta kadin dusmani [misojinistik diyecektim, cok entel dantel olmasin] tavrini kusar seyircinin uzerine, kimi cok tartismali sahnelere imza atar bu vesileyle de. ama nedense bir gaspar noe tadi alinmaz, bu da iyi birsey.