ayşe şan

• bugüne kadar hakkında o kadar şey anlatıldı ki bütün cümleler eksik kaldı onu anlatmaya. çalkantılı dönemin içinde doğmuş, ezilen bir halkın içinden doğmuş ve o ezilen halkın içindeyse kendi kimliğinden kaynaklı zorluklarla karşılaşmış kadife sesli bir kadın, bir müzisyen… dedim ya onu ne kadar belli kalıplara sığdırmaya çalışsak da her zaman bir şeyler eksik kalıyor.
  
  demokrasiye sahip olan bu ülkede her daim despot bir yönetimle yaklaşan bir yönetimde sadece ayşe şan baskı altında değildi. onu dinlemek isteyen bizlerde, kasetlerini korkarcasına sakladığımız bizler de öyleydik. kasetleri her zaman el altından satıldı.
  kürt müziğinin efsanevi kadın seslerindendi… bugün 40’lı yaşlarda olan hemen bütün kürtlerin ilk gençlik yıllarına onun şarkıları damgasını vurdu. insan duygusundan bir daha asla silinmeyecek olan bir mühürdü onun tınıları. ayşe şan dediklerinde, radyonun başına toplanırdı cümle kürtler. yanık, kor gibi, kızıl kadife gibi bir sesi vardı. bütün kürtler onun sesini duymak için elinden geleni yapardı, ama kimse bilmezdi yine de eyşê’nin nasıl çileli bir hayat yaşadığı... ***
  
  diyarbakır’ın kendisinin müziğini icra ederkenki sosyokültürel dönemi afaki bir ataerkil yapısına sahip olduğu için kendisine devamlılık sağlayan bir sürgüne tabi tuttu. adeta bir görev gibiydi onun için. bu görev acımasız, dengesiz, saçma sapandı. öncelikle diyarbakır, sonra istanbul, sonra almanya, istanbul, ırak, izmir… evet, en son durağı izmirdi. kansere yenik düşüp naşını oraya bıraktılar; yani yaban ellere. daha gerçekleşmedi diyarbakır’da defnedilme vasiyeti umarım ilerde bir gün olur.
  
  ayşe şan, kürtlerin yabancısı olmadığı baskı ve şiddete, gericiliğin dehşet verici öfkesine en sert biçimde maruz kaldı yaşamı boyunca. bir insan için her zaman “çok ağır” gelecek olan hikayesi daha çocuk yaşında başlamıştı... *** bu adımını attığı yolda çok güzel insanlarla tanıştı. bunlardan bazıları; m.arif cizrawi, isa barwari gibi kürt müzisyenlerdi.
  
  önemli parçalarından bazıları; qedere, ez xezalim, xezal, l ele dine…