all within my hands

• intro'su ile akıllarda kalıveren parça. allahım allahım dedirtiyor, insanı and justice for all'a, master oıf puppets'a, hatta ve hatta ride the lightning'e döndürüyor. bambada gümbede dinlenen bir albümün kıçına yerleştirilmiş olması da ayrı bir hava veriyor, insan hisleniyor, gençliğini ve boyun fıtığına sebebiyet veren eski albümleri hatırlıyor, gözler buğulanıyor, black, load ve akabinde reload ile zehirlenen bünyeden toksin atar gibi bir hisse kapılan şahsın gözlerinde umutlu bir pırıltıyla televizyonu açıp tarkan'ın dudu'sunu izlemeye başlasa bile aynı ruh hali bir süre daha devam ediyor.
  
  sanki albüm bitmemiş gibi.