de yayınevi

• başucu kitabı "yaşamak hatırlamaktır"da, de yayınevinin kuruluşunu şöyle anlatır ülkü tamer (yky, 2004; s. 151) :
  
  //bir gün memet fuat'la konuşurken kısa oyunlardan söz açıldı. tek perdelik dört oyun çevirmiştim. memet fuat da altı oyun çevirmişti. bunları tek kitapta birleştirip yaşar nabi'ye önerelim dedik. varlık yayınları'na gittik. yaşar nabi, kitabı hemen yayımlayamayacağını söyledi.
  on oyun elimizde, cağaloğlu yokuşunu tırmanmaya başladık. nuruosmaniye caddesi'nin başına gelince, "metin'e bir uğrayalım," dedi memet fuat.
  metin yasavul, eniştesiydi. istanbul matbaası'nın yöneticisi. (...) on kısa oyun ona verildi. "bunlar tek tek kitap olacak," dedi memet fuat.
  de yayınevi, o oyunlarla "start aldı". yarışı başlatan, memet fuat'ın charles goren'den çevirdiği briç'ti aslında. kitap sürekli satıyor, neredeyse her yıl yeni baskısı yapılıyordu. ama kapağında herhangi bir yayınevinin adını taşımıyordu. kitapçılar arasındaki "itibar"ı, tek perdelik oyunların dağıtımına yardımcı olacaktı.
  neden "de?" "harfleri yan yana koyunca güzel göründü," demişti memet fuat.
  cağaloğlu'nda, vilâyet han'ın ikinci katında bir oda tuttu. sait maden'in kapaklarıyla, ilk kitapları, lorca'ları, çehov'ları, ionesco'ları yayımladı.
  sarı kapaklı kitaplar geldi sonra. arkasından anlatı dizisi. rulfo, faulkner, morris...
  dergisiz yayınevi olur mu?
  yeni dergi doğdu.//