ulm savaşı

• ingiltere'yi istila etme planlarindan vazgecen napolyon, grande armee'yi doguya surmeye karar verdi. bunun en buyuk nedeni ise, avusturya-rusya ittifakindan dogan devasa orduydu. fazla catismadan, yalnizca birkac manevra ile avusturya ordusunu ekarte edebilecegini, boylece rusya'ya giden yolun acilacagini dusunen napolyon, ozellikle de austerlitz savasinda galibiyet kazanacagi hayali ile daha da bir heveslendi.
  
  boyle de yapti. ancak karsisinda, karl mack von leiberich'in yonettigi avusturya ordusunu ulm'de gorunce, oncelikle bu ordudan kurtulmasi gerektigini, ancak ondan sonra avusturya-rusya ittifak ordusuna karsi gelebilecegini dusundu.
  
  tamamiyle gizli tuttugu ulm manevralarini generallerine bile aciklamayan napolyon, inanilmaz bir hiz ile grande armee'yi ren nehri'nden gecirdi.
  
  dereyi gectikten yalnizca 11 gun sonra, yani 30 eylul 1805'de tuna nehrini de gecti.
  
  arkadan saldirilacagindan suphelenen mack ise, ordusunu doguya dogru konsantre etti. napolyon'un ordulari avusturya ordusunu cok kisa bir surede abluka altina aldi. avustuya generalleri ise hicbirsey yapmayarak 72 bin avusturyali ve 200 bin fransiz askerinin cok kucuk bir alanda kisili kalmasina neden oldu.
  
  avusturya, 50 bin askerini buradaki savasta kaybetti (oldurulduler, yakalandilar, vs). 65 top ve ufak bir piyade gucu de mack'e tekrar katildi. fransizlar yalnizca 6 bin asker kaybettikleri icin, mack'in unu buyuk olcude sarsildi.
  
  bunun icin austerlitz'e donen napolyon, burada 300 binlik bir ittifak ordusu ile karsilasti.
  
  21 kasim'da mack ulm'dan ordularini cekerken, amiral lord nelson ise trafalgar'da fransiz-ispanyol ittifakindan dogan buyuk bir donanmayi yenerek, ingiliz donanmasinin dunyanin en iyi donanmasi oldugunu bir defa daha kanitlayip, planlanmis olan ingiltere cikartmasinin da olmamasini guvence altina aldi.