gerçekçilik

• sanırım bi yerden sonra gerzeklik ile arasında çok yoğun bir bağ oluşuyor. yani gerçekçi olmanın bi sınırı olmalı. hayalperest bi insan aynı zamanda gerçekçi olabilir mi? olamaz sanırım. ben mesela gerçekçi miyim gerzek miyim çözemiyorum.
  
  az önce bi başlık gördüm masturbasyonda düşlediğiniz 99 ünlü diye. lan bi şeyler yaziim diye bi hafızamı zorladım ama yok anasını satim. yani bunca yıllık osbirciyim hayatımda bi kere ünlü düşünmedim. düşünene de büyük saygı duyuyorum lan. yani evde oturuyosun pazar günü misal canın sıkıldı, bi rahatliim dedin. eeeee? hadi lan bugün de keti perry'i skiim mi diyosun? nasıl düşünüyosun lan harbiden. ''keti ile yataktayız şimdi ıımmmppfffhhh'' e gtk sen nası girdin o yatağa o karıyla? o aklına gelmiyo mu, tıkanmıyo mu düşüncelerin birden? ''buraya konsere gelmiş, ben de konsere gitmişim. en önden izliyomuşum, gözü bana takılmış. yaa bisiktirgit nereye takılıyo gözü allahını seversen yaaa''
  
  işte burada gerçekcilği bırakmak lazım. üzümünü ye bağını sorma lan salak. keti peri yatağa geliyo, meğer dolapta riyanna varmış o da zıplıyo yanına, kapıcının kızı eva mendes'miş derken ooooh sabahlar olmasın gtk. ben sevmiyorum gerçekçiliği ama elden gelen bi şey yok, hayal kurdurmuyo bana. ^*
  
  galiba en kötü özelliğim bu, bi de mükemmelliyetçi olmam. bi de insanlara çok kolay güvenmem. bi de bi de çok bonkör ve aynı zamanda yaşımdan çok genç göstermem :/ bi de ebemin amı.