kül kedisi

• bir sunay akın şiiri;
  " beyoğlu'nda gezinen tramvay kürtür
  deniz görünmez çünkü penceresinden
  insanların öldürüldüğü dağlarda
  inanıyorum yine de
  dikkat ceylan cıkabilir uyarısına
  bir orman yolundan geçerken
  
  savaş ki ülkemde
  bütün bardakları kırılan
  birer sürahi gibi
  çocuklarını gözyaşlarıyla bekleyen
  nice anneler bırakmaktadır
  pencere önlerinde
  
  tutuşunca madımak oteli'nin perdesi
  bir kez daha kondaklandı umudumuz
  yürümeyi öğreteceğiz ona
  sonra yeniden koşmasını
  masal olmadığını söylüyor güzel günlerin
  sivas sokaklarında doğuran kül kedisi
  
  denize doğru inen bir sokaktır ülkem
  düz değildir taşları
  ayakkabılarını bağlamadan
  peşinden koşarken bir martının
  ipe takılıp düşer
  özgürlüğün eve avluya sığmaz çocukları
  
  başımızdaki şapka bireysel
  şemsiye sosyalist yanımızdır
  ve tek şartı
  ters dönen bir şemsiyeyi düzeltmenin
  zor da olsa yürümektir
  rüzgara karşı "