• bir edip cansever siiri;
    " sonra yavaş yavaş siz de
    kırlara gömüldünüz
    yaşayan bir aleme doğru
    acildi hafifçe şemsiyeniz.

    nasıl da kaynaşıyordu meydan
    değişmemişti kırların hali
    otlar fidanlar gibiydiniz
    uzakta simdi.

    sıcakla beraber upuzun
    dereyle akıyordunuz
    yahut sallanıyordu rüzgarda
    başaklar gibi kollarınız.

    devam edin devam edin
    gittikçe otlar karıncalar gibi
    iste serceler buğday sapları
    günün civcivli vakti.

    güneşle karışıvermiş
    kirin içinde ne varsa
    öyle gürültüsüz ferah
    sıcak sıcağına dünya.

    bir de söyle düşünün
    otlar fidanlar uzanış
    arasında insanlar
    kaynayıp gitmiş."
6 entry daha
hesabın var mı? giriş yap