shades of god

• 1992 senesinde çıkan üçüncü paradise lost albümü. ilk albümlerinden beri sürekli bir "geçiş" sürecinde olan grubun, gothic ile başlattığı gothic metal tarzından tamamen farklı ve çiğ bir albümdür ve gothic ile icon arasındaki değişimi birebir yansıtan geçişi temsil eder. grubun lost paradise'tan sonraki en doom/death metal temelli albümüdür. bu ağır atmosfer daha uzun şarkı süreleriyle sonuçlanmıştır. gregor mackintosh ve aaron aedy'nin en ham gitar riffleri bu albümdedir, celtic frost, candlemass gibi etkileşimler daha çok öne çıkmaktadır. steve edmondson'un bas gitarları ise, grubun kariyerinde hiçbir zaman bu albümdeki kadar ön plana çıkmamıştır. nick holmes ise hem yazdığı edebi sözler hem de daha temiz bir tonda yaptığı brutal vokaller ile yine kendisini göstermiştir.
  
  ilginç şarkılar vardır bu albümde, as i die gibi büyük über bir hit parçasının dışında, grubun şu ana kadar akustik gitar kullandığı tek parça no forgiveness, hafif oryantal melodieriyle özellikle orphaned land'e bayağı ilham verdiğini düşündüğüm crying for eternity, değişken yapısıyla mortals watch the day ve albümün en hızlısı pity the sadness gibi... paradise lost diskografisinde çok öne çıkmasa da gizli yıldız olan bir albümdür. dinlenesidir. amele doom metal'dir. severiz.