teveccüh

• kişinin, kendisinin zaten sahip olduğu güzel bir yanının karşı tarafça kendisine dile getirilmesi akabinde karşı tarafa yönelttiği, ama kendisi için açtığı acil çıkış kapısı.
  teveccühüm olduğu kesin de; o yüz oraya niye yöneldi, belli ki ışık gördü.