300 yıllık el yazması eseri çöpe atmak
-
buraya özgü bir durum değildir; çöpten çıkan değerli eser konusunun dünyada pek çok örneği ve hikâyesi mevcut. bu kadar değerli eserleri hele ki kitapları çöpe atmayı elbette hoş görmüyorum ve hatta en çok asabımı bozan şeylerden biri, fakat bu ne yazık ki olan bir şey...
ancak bu hikâyede bir kahraman var, o gözden kaçıyor gibime geliyor. seyyar satıcı ve büyük ihtimalle kâğıt toplayıcısı olan mehmet çelik'in, hani bazılarının "benim oyumla onun oyu bir mi" dediği insanlardan birinin, kolaylıkla onca değerli kitabı çöpe atanlarla aynı kefeye konacak bir insanın, değerini sezip kitapları kütüphaneye teslim etmek gibi onurlu bir davranışta bulunması, kitapların çöpten çıkmasından çok daha mühim bir olaydır.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap