kadınlar rüyalar ejderhalar

• bu kitaptaki metin, sessizlik, gösteri makalesi sözlü ve yazılı kültürle ilgili enteresan tespitlerle dolu. nota ve harf arasındaki benzerliğe dikkat etmemiştim ben. ama ursula abla şey diye soruyor işte: "biz mesela, neden" diyor "konser salonuna gidip basılı partisyonları sessizce okumuyoruz da, kütüphaneye gidip kitapları sessiz sessiz okuyoruz?". sonra hoca durur mu, yapıştırıyor cevabı: "aptalca bir soru olabilir ama yanıtlamam gerekiyor. yanıt, sanırım notanın saf bir ses, sözcüğünse saf olmayan bir şey olması". demesi o ki, la notasının yerine başka bir ses koyamam, tek başına bir göstergedir. ama sözcüğün yerine bir başka gösterge geçebilir. anlamı tamamlayabilir. bence tespit doğru da konuyla alakası yok. (bkz: bir de hamam tası var ama konumuzla alakası yok)
  şiirin üst tür edebiyat olarak kabul edilmesine giydirmiş de giydirmiş le guincim. kadınların sesli kültüre, anlatılara daha yakın olduğunu ve sesli anlatıların, aslında ataerkil olan yazılı kültürü yerle yeksan etme gücüne sahip olduğunu anlatan çoğğoş bir metin diyebilirim. özetle...