the woman in white

• romanda genellikle hep kadın karakterler üzerine yoğunlaşmış olsa da yorumlar, aslında en dikkat çeken karakterlerden biri de sir percival glyde'dır. anne catherick ne kadar drama queen ise glyde da bir o kadar villaindır ya da öyle görünür okuyucuya. ama kimse dememiş bu adam niye kötü bir adamdı, ne yöneltmişti onu kötü adam olmaya. kimse sen de bir insan evladısın, glydecığım sen neden böyle kötü oldun, çocukluğuna inelim dememiştir. halbuki collins bunu doğrudan olmasa da görmek isteyen göz, anlamak isteyen beyin için romanın belli yerlerine, aralara serpiştirmiştir nedenleri.
  
  glyde'ın annesi ile babası resmi olarak evlenememiş oldukları için, küçük glyde babasından gelen sir ünvanını alacağına ala ala veled-i zina ünvanını almıştır. yetim sezercik gibi arkasından piç piç diye bağırmaktıdır mahelle çocukları, yıllar geçtikçe bu sıfat ağır gelmeye başlar glyde'a. fiziksel olarak var olsa da aslında yasal olarak, resmi olarak hiçbir zaman var olamamıştır glyde. glyde'ın varoluş çabaları onu villain olmaya yönlendirmiştir, glyde ezilen taraf olmamak için, güç dengesininin ayarını kaçırarak, ezen tarafa doğru eğilmiştir. sırf gayrı meşru bir çocuk olduğu için, bir yetişkin olduğunda bile insanlar hala "there was no sir percival glyde at all" diyerek artık glyde'ı tümden hayattan silmişlerdir. bu durumda glyde da güçsüz görünmenin hepten silinmek olacağını fark ettiğinden her fırsatta var olduğunu belli etme gereksinimi duymuştur, bu nedenle de insanlara acı çektirmeye yönelmiştir. çünkü acı en çabuk hissedilen ama unutulmayan hislerden bir tanesidir, glyde da bu yolla insanlara kendini unutturmamak, her daim hatırlatmak amacı ile villainlık yoluna vermiştir kendini.