tears of gaza
-
küçük çoçukların büyük sözler sarfetmesini gördüğümde kahrolduğum belgesel. tamamını izlemek yürek ister. yıllardır ordaki eziyetin süre gelmesine alışmışmışız, unutmuşuz, görmezden gelmeye başlamışız. belgesel tokat gibi yüzüme vurdu ve siktimin hayatından soğudum resmen. bu durum karşısında hiç birşey yapamamaktan utanmamı sağlamıştır.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap