herhangi bir gün

• mayıs 1987'de gösteri dergisi'nde yayımlanmış bir edip cansever şiiri.
  
  öğle sonraları, öğle sonraları!
  neden getirirsiniz uysal bir kadının
  ölüsünün onca kalınlığını
  ve neden bitmiş aşkların türevleri gibisinizdir
  ne desem? ey birbirini emziren nane kokuları
  ey odamın dağınık iskemleleri -odalarımın-
  kim oynadı sizleri karşılıklı
  biz
  kim
  (-peki ben hangi rolü oynuyorum
  -sen salağın birisin, onun için insan ruhunu oynayacaksın)
  
  ey insan ruhu
  ki neden unutursun kaybolduğunu
  olmaz mı, olmaz mı? duymuyor musun
  hiç değilse kısa kes yolculuğunu
  yanıt yok sana
  bir fulya gök yosunuyla nasıl konuşursa öyle.
  
  öğle sonraları, öğle sonraları!
  ''kış bitti'' sesi neyse, ''kış geçti''nin anlamı neyse
  özdeşleşiyorsun biliyor musun
  gibi anlamlarla, seslerle
  bana kalırsa bir de
  dopdolu bir konser salonunun
  boş kalmış tek koltuğusun
  bana bir ödülün var da ondan, biliyorum
  karşında
  la'yı si veren, si'yi do
  soprano, meza soprano, alto
  oysa
  güdülmedik bir şey mi kalmış dünyada
  ödülün şu olmalı bence
  ölümümü görmem için kısacık bir başkaldırma
  
  orkide orkide orkide
  diyorum ki yeniden
  yeniden yeniden sonra
  kemiklerim birbirine bağlansa
  
  ve sesler çıkarsam hiç umulmadık
  dünyanın ölü ruhuna
  hanlardan hanlara yük taşıyan köpekler gibi
  bronzdan, demirden, pirinçten
  ve bembeyaz kemiklerden çıngıraklarım olsa.