hatırlama

• hatırlama
  
  her dakikasını ayrı hatırlarım
  erenköy’de geçen zamanın
  rüyama girer bir arada
  istanbul, bahar ve türkan’ım.
  bir odamız vardı etrafı sarmaşık
  bostanlara bakan penceremiz
  o güller kadar taze
  ben ona deli gibi aşık.
  aynı yatakta dinlenir başlarımız
  saçlarım saçlarına karışırdı
  o ince bir kızdı,ince alımlı
  ne giyse yakışırdı.
  yeter ki gönüller şen olsun
  şarkılar söylerdik yolda
  hep karşıma otururdu ellerini tutardım
  akşamları eve dönerken baraşol’da.
  ağaçlar çiçekteydi
  türkan sağ beraberimde
  istanbul bahar içindeydi
  kalbim sevda içinde.
  
  oktay rıfat