tokyo monogatari

• olağanüstü senaryo ve yansıtılan insani duygularla farklı bir kültürün ürünü olsa da son derece kendimizdenmiş gibi hissetiren film.
  unutulan değerler, anne baba sevgisinin yerine başka sevgilerin alması, kalabalık içinde duygudan yoksun yaşama, daha ölmeden miras kavgaları, yabancılaşma, çarkların içine kendini daha fazla kaptırma isteği, olmadık zamanlarda gereksiz terkedip gitmeler. ve bunlar olup biterken herşeye rağmen insani duygularını yitirmeyenler, hayatı olabildiğince ve hakettiği gibi duyumsayan insanlar. kan bağı olmayan birileri. işte bu noktada noriko güzelliği ve hırslarından arınmış insaniliğiyle ortaya çıkmakta.
  
  noriko aşık olunmasını hakkeden bir kadın. bir insan eşinin anne babasını, onların gerçek çocuklarından daha fazla sevebilirmiş.
  kendi öz çocukları hayata sadece para, zaman ve iş güç kaygıları ile bakarken, üstüne üstlük evden kovmuşken bu yabancı, dağınık eşyası olmayan, belki de kendisine ait olmayan bir evde bunları misafir etmiştir.
  noriko uğruna şiirler yazılası kadındır.
  beraber hiç bir kaygı olmadan denize, geleceğe, güneşe bakılan kadındır.
  herşeyden öte hayatın, acıların, insanların içinde yaşayabilmenin adıdır.
  çok şey hakeder böyle karakterler. yüceltilip yüceltilip karşımıza çıkarılmalı ki gerçekten böyle insanların yaşadıklarını varsayabilelim.