3 idiots

• dostluk kavramını en güzel şekilde ortaya koyan film. bir filmin hem çerez misali tadından yenmeyip, hem de aynı anda dolu dolu mesajlar verebileceğine kanıt niteliğinde. izlerken zaman nasıl akıp gidiyor anlamak mümkün değil.
  
  ana karakter rancho'ya gelince, bu filmi izleyene dek gelmiş geçmiş en favori kurgu karakterim ayn rand'ın the fountainhead romanındaki howard roark karakteriydi. aslında özünde çok benziyor rancho ve howard roark, hayatı algılayış tarzları çok benziyor. roark ukala, küstah bir tipti, tabi bu -duruşu gereği- insanda hayranlık uyandırabilen cinsten well deserved arrogance'tı, cooldu, karizmaydı, biraz da asosyaldi ve tanrısaldı; zaten romanın sonunda kullanılan sembolizmde de bu tanrısallık vurgulanıyordu. rancho ise roman boyunca roark'un en çok saygıyı hak eden yönlerinin hepsine sahip olmakla birlikte well deserved'ü fazlasıyla olup arrogance'ı olmayan^* biri... arkadaş canlısı, mütevazi, merhametli, sıcakkanlı, iyi, eğlenceli, şapşal, zıpır, afacan ve tanrısal değil, insani. empatiyi roark'tan daha fazla hak ediyor bence. çok güzel sımsıcak bir film olmuş. izleyin, izletin, belki bu vesileyle dünya daha hoş bi yer olur.